Хүмүүсийг надад дургүй ум шиг санагддаг нь би өөрөө хүмүүсд дургүй учираас...үгүй, хүнээс айж байгаа учираас юм уу..

Сайхан инээж байгаа хүнтэй байвал би бас хөгжилтэй инээж болдог.
Харин сэтгэл нь тавгүй хүнтэй байвал би бас эвгүй.
Үнэнч хүнтэй шударгаар яриж чаддаг.
Харин сэтгэл нуудаг хүнд өөрийгөө уудлаж чадахгүй.
Толинд миний нүүр тусдагтай адил хүмүүсд миний сэтгэл тусдаг.

Би одоо ганцаараа биш л дээ..Хүнтэй найзлахийг сайн сурах хэрэгтэй юм..

Эзэн хичээвэл
Заяа хичээнэ

Хүнээс юмаа хүсэхийн өмнө надаас эхлье.

みんながわたしのことを嫌っているように感じるのは、わたしがみんなを嫌っているから…嫌いなのではなくて怖がっているからだろうか

笑っている人のとなりでは、じぶんも楽しくなれる
でも、びくびくしているひとのとなりでは、じぶんも緊張してしまう
誠実な人にはじぶんも誠実でいられる
でも、なにを考えているのかわからない相手には、じぶんをさらけ出せない
鏡がわたしの顔を映すように、ひとはわたしのこころを映しだす

わたしは一人ぼっちじゃないから、ひととつきあうことを学ばなければ
まずはじぶんからがんばろう